 | Podstawowa budowa zegara obejmuje cztery zasadnicze segmenty: źródła napędu (np. bateria wraz z silnikiem, sprężyna, obciążniki) powodujące działanie zegara regulatory chodu (np. wahadło, balans, generator kwarcowy) wywołujące okresowe impulsy liczniki cykli (przekładnie zębate, sumator) zliczające impulsy regulatora. wskaźniki i sygnalizatory (np. wyświetlacze, wskazówki: godzinowa, minutowa i sekundowa; gongi i pozytywki) przekazujące użytkownikowi informacje o upływie czasu |
 | W okolicach 1000 roku, późniejszy papież Sylwester II, zbudował w Magdeburgu, pierwszy zegar z obciążnikiem i mechanizmem bicia[2]. Wzorem tej budowli, rozpowszechniły się w XIV wieku zegary wieżowe. Pierwsze tego typu zegary, posiadały tarcz i wskazówek, a czas sygnalizowało bicie dzwonu. Zegary wieżowe powstały we Włoszech (Mediolan 1335 rok[5], Padwa 1344 rok[6]) i Polsce (Kraków 1364 rok[7], Wrocław 1368 rok[8],Toruń 1385 rok[9]), wcześniej niż w Francji (Paryż 1370 rok[10]) i Rosji (Moskwa 1404 rok[11]). |
 | W roku 1510, niemiecki ślusarz Peter Henlein, skonstruował pierwszy przenośny zegarek, stosując przy jego mechanizmie małą sprężynę do napędu. Ten rodzaj zegarka stał się wzorem w całej Europie, a szczególne upodobanie odnalazł w Genewie. Do wolnego miasta jakim była Genewa, wiódł szlak dla ludzi którzy z Francji i Niemiec szukali azylu przed prześladowaniami religijnymi. Również pojawiło się tam wielu konstruktorów zegarków. W 1686 r. w Genewie pracowało niespełna 700 zegarmistrzów, a w końcu XVIII w. dziedzina ta dawała już utrzymanie 6 tys. ludzi. |
 | ODNOŚNIK DO STRONY REKRUTACYJNEJ |